ضرورت پرهیز ازخوشحالی مفرط و غمگینی بی دلیل

می بایست از خوشحالی مفرط بی پایه و یا غمگینی بی دلیل در توافق اخیر هسته ای پرهیز کرد و گامهای آتی را با همبستگی و همدلی و بدور از برخورد جناحی در راستای تحقق آرمانهای انقلابی و تامین مصالح ملی طی نمود.
کد خبر: ۶۸۶۰
تاریخ انتشار: ۰۵ آذر ۱۳۹۲ - ۱۲:۴۳ - 26November 2013

ضرورت پرهیز ازخوشحالی مفرط و غمگینی بی دلیل

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس به نقل از تسنیم، "علیرضا زاکانی" نماینده مردم تهران و متخصص پزشکی هسته ای، با انتشار متنی تحلیل خود را نسبت به دستاوردهای توافقات هسته ای بیان نمود.
 
از نظر نظام سلطه مواجهه مطلوب با فن آوری هسته ای ایران و به عبارتی ایجاد اهرم فشار برای تسلیم کردن ملت غیور ایران اسلامی و مسوولان کشور در شش سطح قابل بررسی است.

1. مطلوبترین صورت، نفی حق غنی سازی ایران و فراتر از آن انقراض فن آوری هسته ای و از بین بردن دانش مربوطه و دانشمندان این مرز و بوم است که برای رسیدن به آن مستکبران از هیچ کاری از جمله خرابکاری صنعتی(ویروس استاکس نت و ...)، ترور ناجوانمردانه دانشمندان و یا تحریم ظالمانه دریغ ننموده اند.

برای این سطح، آمریکا و متحدانش تاکنون همه کار کرده اند، اما مقاومت مردم خدامدار ایران و راه طی شده توسط دانشمندان هسته ای ما بی بازگشت و غیر قابل انهدام است و در این خصوص دشمنان ما نیز نا امید شده اند.

2. حد بالای خواسته های آنان به تعبیر خودشان، جلوگیری از فرار هسته ای و به عبارت دیگر عدم دستیابی ایران اسلامی به بمب هسته ای است.

در این خصوص نیز کاربرد غیر صلح آمیز و بمب هسته ای خط قرمز ایران اسلامی است و بیان دشمنان ما نیز جنبه تبلیغاتی و فریب افکار عمومی جهانیان را دارد، لذا پیش از این، عدم اعتقاد به این موضوع از سوی رهبری معظم انقلاب و مسئولان کشور بارها اعلام شده است و آژانس انرژی اتمی نیز همیشه صدق گفته ما را تایید کرده ولی منادیان مستکبر جهان با ذکر احتمالات بی مبنا با ایران هراسی به فریب افکار عمومی پرداخته اند.

3. قبول برخورداری از حق غنی سازی ایران تا حدی که با توسعه آن ایران به یکی از قطب های این صنعت در جهان تبدیل شود.

4. خواسته مطلوبتر دشمنان در همین راستا محدود سازی تولید اورانیم غنی شده در ایران تا سرحد تامین نیازهای داخلی کشور است.

تفاوت بسیار زیادی در آینده بین سطوح 3 و 4 هست که بایستی ضمن تاکید بر غنی سازی در داخل کشور و پیگیری این حق مسلم برای ما، در ادامه نیز نباید زیر بار سقف گذاری برای تولید و محدود کردن ما در استفاده تجاری از این موهبت الهی شویم.

5. صورت بهتر از بند 3 و 4 برای آنها، مخالفت با حق غنی سازی در داخل کشور و استمرار وابستگی در این حوزه با تامین نیازها از طریق واردات محصولات هسته ای میباشد.

با توجه به بومی سازی این فن آوری در کشور و خطوط قرمز گروه مذاکره کننده به نظر از اساس این خواسته نیز امکان پذیر نبوده و دشمنان انقلاب اسلامی توانشان برای تحمیل این خواسته شوم عملی نخواهد بود.

6. مطلوب دیگر آنها که قبلا در کمال ناجوانمردی تجربه نموده اند این است که درصورت امکان اگر برای فشار بر مردم ایران لازم بود از دادن حتی مواد رادیو اکتیوی که فقط استفاده صلح آمیز دارد نیز خوداری کنند.

عدم تامین سوخت هسته ای راکتور تحقیقاتی تهران که منجر به توفیق ما در غنی سازی 20% و تبدیل آن به صفحات سوخت شد و یا بدتر از آن محرومیت مردم ایران برای واردات مولیبدن در اردیبهشت 1387 که هیچ استفاده ای جز برای خدمات به بیماران ( قریب یک میلیون بیمار در سال) ندارد از این دست جنایت کاری هاست.

البته این امرمنجر به تعطیلی مراکز پزشکی هسته ای در سال 87 شد ولی با اراده دانشمندان جوان ما در چند ماه این جنایت بزرگ غرب در پرتو تولید این رادیو دارو خنثی شد و این توانمندی داخلی سبب شد امروز آنها باز برای فروش این مواد با هم رقابت کنند و تحریم اعلامی خود را نیز در این خصوص نادیده بگیرند.

در ارتباط با راهکارهای مشارکتی با سایر کشورها هم نکاتی قابل تصور هست که بعلت اطاله مطلب و عبور از آن، از بیان آن پرهیز می نمایم.

از منظر نظام اسلامی و رهبری معظم انقلاب و مردم مقاوم و بصیر ایران اسلامی نیز مطلوب ها عبارتند از:

1. تاکید بر استقلال کشور با انجام غنی سازی در ایران و استفاده از تمامی مواهب صلح آمیز هسته ای در کنار شکستن تحریم های ظالمانه دشمنان مان

2. حفظ اجماع ملی بر حق بهره مندی از فن آوری هسته ای و ایستادگی بر حقوق ملت رشید ایران اسلامی در همه عرصه ها

3. مخالفت با بهره گیری غیر صلح آمیز هسته ای و تلاش برای خلع سلاح همگانی در این خصوص و جلوگیری از فریب سایر کشورها توسط نظام سلطه و ممانعت از ایجاد زمینه اجماع جهانی برعلیه ما

4. بکارگیری همه ظرفیت ها و برگ های برنده موجود (در داخل و خارج کشور) برای پیگیری آرمان های انقلاب اسلامی در مواجهه با استکبارجهانی.

اینک به نظر اینجانب توافق اولیه صورت گرفته در ژنو با تاکید بر سطوح 3 و 4 از شش گانه فوق الذکر، کف و سقفی را برای مطالبات ما فراهم کرده است که می بایست با هوشمندی سقف مورد نظر خویش، که تبدیل شدن به کانون موثر تولیدکننده حوزه هسته ای در سطح منطقه و جهان و بهره مندی از همه مواهب صلح آمیز آن است را پیگیری نموده و ذره ای از این حق مسلم کوتاه نیاییم.

در مقابل باید تلاش جدی برای ایجاد زمینه خود اتکایی از درون و مهیا کردن ساخت مستحکم داخل کشوردر کنار شکستن تحریم های ناجوانمردانه نمود.

در راستای این توفیق بیش از همه می بایست از رهبر معظم انقلاب، مردم رشید ایران و دانشمندان غیور کشور و همه مسوولان صنعت هسته ای از گذشته تا کنون و تیم مذاکره کننده قبلی و فعلی هسته ای تشکر کرد و ضمن بیان دل نگرانی ها نسبت به بی مسئولیتی و زیاده خواهی های آمریکا و هم پیمانانش و بی اعتمادی به آنها، به تیم مذاکره کننده فعلی خدا قوت و خسته نباشید گفت و از آنان تشکر کرد. ضمن اینکه می بایست از خوشحالی مفرط بی پایه و یا غمگینی بی دلیل پرهیز کرد و گامهای آتی را با همبستگی و همدلی و بدور از برخورد جناحی در راستای تحقق آرمانهای انقلابی و تامین مصالح ملی طی نمود.

در رابطه با مذاکرات ژنو و موضوعات فوق نکات زیادی است که انشاءالله در اثنای نقد دوستان عزیز در خور توانم به آنها خواهم پرداخت.

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار