از جدایی بین خود و شهدا شرمنده هستم
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از رشت، در راستای معرفی شهدای استان گیلان وصیت نامه شهید «محمود نیک نام» را از نظر می‌گذرانیم.
«محمود نیک نام» فرزند «عیسی» در چهارم خرداد 1342 در بخش «کومله» از توابع شهرستان «لنگرود» به دنیا آمد و در دهم شهريور 1365، در منطقه «حاج عمران» عراق بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد، پيكرش مدت ها در منطقه بر جا ماند و هفدهم فروردين 1373 پس از تفحص در زادگاهش به خاک سپرده شد.
وصیتنامه شهید:
«مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا»
از مومنین مردانی هستند به عهدی که با خدای خویش بستند وفادار ماندند بعضی شهید شدند و بعضی در انتظار شهادتند.
خدایا با اینکه الطاف بی کرانت شامل حال این ملت مظلوم و مستضعف شده و مردی چون علی(ع) را بر ما اهدا نمودی ولی مثل امم گذشته قدر این پیر امت را ندانسته و اطاعت محض خداپسندانه از او نکرده ام و در مقابل سخنان پیامبر گونه اش نافرمانی و عصیان کرده و راه طاغوتیان تاریخ و زر اندوزان و مقام پرستان را پیمودم.
بهتر از همه خود شاهدی که چقدر عصیان و گردن کشی و گناه کردم ولی خدایا با اینکه با اعمال و کردارم دل امام را درد آوردم و نتوانستم نمونه یک فرد مسلمان واقعی و حزب الله در محیط و جامعه و خانواده باشم و با اینکه نتوانستم به عنوان یک فرد مسلمان امر به معروف و نهی از منکر و تولی و تبری را به طور کامل در جامعه اجرا کنم در این لحظه آخر به تو ای خدا که ارحم الراحمینی، امید بستم و نا امید نشدم و پیامبران و صدیقین صالحین را شفیع خود قرار داده و پا به میدان جنگ با کفار بعثی، کفارانی که می خواستند و می خواهند عزت و شرافت و مهمتر از همه دین ما و اسلام عزیز را از ما بگیرند گذاشتم.
خدایا، ای خدای یتیمان و مستضعفان از تو خواهانم قبل از آنکه مرا بکشی پاکم گردانی چون تاب و تحمل عذاب الهی و مهمتر از همه دوری رحمت و نظر تو ندارم و از جدایی بین خود و شهدا شرمنده هستم.
پدر و مادر عزیزم، طبق شناختی که از اسلام و امام پیدا کردم برای یاری و نصرت دین خدا بدون ترس از دشمنان دین و بدون توجه به سرزنش دشمنان دوست به میدان آمدم و تا آنجا که توانستم دین را یاری کردم و این راه که رفتم آگاهانه و هوشیارانه بوده و از شما می خواهم که بعد از دوری موقتی بین من و شما آبرو مندانه زندگی کرده و با مردم و مخصوصاً با برادران حزب الله (انجمن اسلامی) بیشتر از هر زمان با خوبی و مهربانی رفتار کنید.
برادران و خواهران دلسوز (خانواده های شهدا) شما هم سعی کنید بعد از مرگ عزیزانتان فقط به جای گریه و زاری و غصه خوردن، راه شهدا را بیشتر از هر زمان با عملتان به ثبوت برسانید و خدای نخواسته از خون شهید سوء استفاده نکرده و با خون شهید حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام نکنید، بلکه با مردم بیشتر و بهتر از دفعات قبل خوبی و مهربانی کنید که این مردم با اسلام و قرآن و پیرو دین خدا هستند و امام عزیز را دوست دارند.
خدایا خالقا تو خود شاهد بودی و هستی که در طول تاریخ چنین مردان الهی کمیاب بوده و هستند؛ پس ای خدای منان، ملت ایران و تمام مظلومان جهان را قدر شناس این نعمت (امام) قرار بده که کفران نعمت گناه بزرگی است.
خدایا پروردگارا این مطلب را از دین اسلام (قرآن) درک کرده ام که می خواهی ما انسانها بنده تو باشیم تا به تکامل برسیم نه بنده پول و مقام و نفس شیطانی.
انتهای پیام/
