تغییری در ماهیت دشمنی امریکا علیه ایران صورت نگرفته است

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس به نقل از "واشنگتن پست"؛ در حالی که در روزهای اخیر گمانهزنیهای مختلفی در مورد احتمال کاهش تحریمها و یا ممانعت دولت امریکا از تصویب تحریمهای جدید علیه ایران در کنگره مطرح شده است، آنچه در عرصه عملی شاهد آن هستیم این موضوع است که تحریمها علیه ملت ایران همچنان ادامه دارد و نمایندگان ارشد سنای امریکا نیز اعلام کردهاند همچنان به تداوم فشارها علیه ایران ادامه خواهند داد، که این موضوع پیش از هر چیز تداوم دشمنی امریکا علیه ایران به شکلی جدید را نشان میدهد.

در این رابطه و در آستانه سالروز تسخیر لانه جاسوسی امریکا توسط جوانان انقلابی ایران، اظهارنظرات رئیس کمیته روابط خارجی سنای امریکا نمود دیگری از دشمنی های این کشور با ایران را نشان میدهد؛ به گونهای که با وجود تعاملات دیپلماتیک اخیر و خوشبینیهای مطرح شده در میان برخی گروههای سیاسی در ایران و امریکا و همچنین در مجامع بینالمللی، نشانهای در تغییر رفتارهای امریکا علیه ایران ایجاد نشده و تنها شکل دشمنی دولت امریکا با ایران تغییر یافته است.

در واقع سخنان اخیر "رابرت منندز" رئیس کمیته روابط خارجی سنای امریکا بر این مبنا که همچنان خواستار افزایش فشارها علیه ایران است، نشان میدهد که ماهیت سیاستهای خصمانه امریکا علیه ایران تغییری نیافته است و با وجود تغییراتی در لحن برخی رهبران سیاسی و با وجود گذشت بیش از سه دهه، همچنان شاهد رفتارهای خصمانه امریکا و دشمنی آن علیه ایران هستیم.

در این راستا، این مقام امریکایی نه تنها حاضر به کاهش تحریمها علیه ایران در دوره کنونی نشده است، بلکه در واکنش به درخواستها برای تعلیق تصویب تحریمهای جدید گفت که حاضر به پذیرش تاخیر بیشتر در تشدید تحریمها علیه ایران نیست.

علاوه بر سخنان رئیس کمیته روابط خارجی سنا، "مارک کرک" از سناتورهای بانفوذ امریکایی نیز طی سخنانی خواستار افزایش تحریمها علیه ایران شده و اینگونه فشارها را تنها راه کنترل ایران توصیف کرده است.

با توجه به این اظهارنظرات و همچنین رفتارهای اخیر امریکا علیه ایران از جمله تداوم فشارهای سیاسی و استفاده از ابزارهای اقتصادی مانند تحریم برای افزایش فشارها علیه ایران، میتوان بیان داشت با وجود گذشت  34 سال از تسخیر لانه جاسوسی تغییری در سیاستهای خصمانه امریکا علیه ایران صورت نگرفته و تنها شکل این دشمنیها تغییر یافته است که علت آن را نیز باید در افزایش قدرت و نفوذ ایران در منطقه جستجو کرد.