خبرگزاری دفاع مقدس؛ رضا مهرعطا: چند روز پس از تسخیر لانه جاسوسی امریکا در تهران، زمانی که "کارتر" رئیس جمهور وقت امریکا در 14 نوامبر 1979 دستور مسدود کردن 12 میلیارد دلار داراییهای ایران در بانکهای ایالات متحده را امضاء کرد، اولین اقدام خصمانه امریکا پس از انقلاب اسلامی ایران علیه نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران شکل واقعی به خود گرفت.
امریکا با این اقدام در پی آن بود تا با فشار تحریم، ایران را مجبور به آزادی گروگانهای خود در ماجرای تسخیر سفارت نماید. سفارتی که به یک لانه جاسوسی جهت اقدامات ضد امنیتی علیه انقلاب تبدیل شده بود. امریکاییها به دنبال آن بودند تا ابهت پوشالی خود را که توسط دانشجویان پیرو خط امام (ره) شکسته شده بود، مجدداً به دست آورند و تحریم یا به گفته خودشان تنبیه راهی بود تا ایران را در نزد افکار عمومی خطاکار جلوه دهند.
این جدال دیپلماتیک بین ایران و امریکا تا 19 ژانویه 1981 ادامه پیدا میکند، تا زمانی که با امضاء "وارنکریستوفر"، موافقتنامه رسمی آزادی گروگانهای امریکایی پس از 444 روز میان امریکا و ایران رسماً اجرا میشود. پیامد این جدال دیپلماتیک، شکست سیاسی امریکا بود که بعدها با اقدامات خصمانه دیگر، همچون تحریک صدام به جنگ علیه ایران، کمکهای اطلاعاتی و نظامی به ارتش بعث عراق، ادامه و تشدید تحریمها و ... خود را به یک دشمن استراتژیک علیه ایران تبدیل کرد.
* از 13 آبان 58 تاکنون
از 4 نوامبر 1979 (13 آبان 1358) که تسخیر لانه جاسوسی امریکا به وقوع پیوست تاکنون 34 سال میگذرد، سالهایی که دولتمردان امریکایی، از هیچ تلاش و اقدام خصمانهای علیه ملت ایران دریغ نکردند. تحریک "صدام حسین" طی ملاقات برژینسکی با مقامات رژیم بعث در تیرماه 1359 که منجر به تهاجم همهجانبه ارتش بعث در 31 شهریور 1359 به ایران شد، تحریمهای اقتصادی در زمینه نفت و انرژی، اقدامات سیاسی نظیر ایرانهراسی و به انزوا کشاندن ایران در منطقه، حمایت همهجانبه و بدون قید و شرط از رژیم صهیونیستی، حمایت از گروههای تروریستی علیه جمهوری اسلامی ایران، ایجاد خط شکاف و تفرقه میان احزاب و گروهها در ایران در جهت قانونشکنی و راهاندازی فتنه داخلی مانند حوادث تیرماه 1378 و خرداد 1388، جنگ رسانهای علیه ایران توسط شبکههای خبری و ماهوارهای، اقدامات نرمافزاری و سختافزاری علیه ایران از جمله شیطنتهایی است که ریشه آن در تحقیر دولت امریکا در جریان تسخیر لانه جاسوسی توسط دانشجویان پیرو خط امام (ره) بوده است.
* تکیه بر قدرت و پشتوانه مردمی
اخیراً طی مباحثی و در برخی مجامع رسمی و غیر رسمی، بحث مذاکره، تعامل و گفتگوی مستقیم ایران با امریکا مطرح شد و اقداماتی نیز در این باره صورت گرفت. در این ایام، رهبر معظم انقلاب نیز طی فرمایشاتی به موضوع "نرمش قهرمانانه" اشاره فرمودند.
* نرمش در حوزه دیپلماتیک و سیاست خارجی، تابع و حافظ منافع و مصالح ملی کشور
اما تاریخ روابط ملل نشان داده است که در تعامل و ایجاد رابطه باید با اقتدار گام برداشت. اقتداری که بر جنبه نرمافزاری آن بیش از جنبه سختافزاری تأکید شده است، چرا که عامل برتری دیپلماتیک به برتری نظامی ارجح است.
بر این اساس تکیه بر قدرت و پشتوانه مردمی و ملی پایه و بنیان قدرت در سیاست خارجی و دیپلماسی است. کشوری که در عرصه دیپلماسی، بر قدرت مردم تکیه میزند در تعاملات و مذاکرات نیز توانمند خواهد بود. از طرفی تجربه نشان داده است که دیپلماسی امریکا در ایجاد رابطه با کشورهای در حال توسعه یا ضعیف، همواره تهاجمی بوده است؛ لذا در برابر این دولت باید اقتدار داشت و بهترین پشتوانه برای ایجاد این اقتدار، تکیه بر قدرت مردمی است. قدرتی که به فضل الهی، نظام مقدس جمهوری اسلامی همواره از آن برخوردار بوده، چرا که مبنای انقلاب اسلامی، مردمی بوده است.
13 آبان امسال و شعار مرگ بر امریکا پیامی بود که مقامات امریکا را یکبار دیگر متوجه قدرت مردمی و افکار عمومی ملت ایران کرد. به عبارتی، قدرت ملی جمهوری اسلامی ایران با پشتوانه مردمی که در روز 13 آبان بیش از پیش تجلی یافت، یک بازدارندگی دیپلماتیک در سیاست خارجی بود تا اهداف ما را در تعاملات و مذاکرات، از موضع قدرت بیان کند. شاید بتوان این حرکت ملی را به اقدام اعتراضآمیز دانشجویان پیرو خط امام(ره) در روز 13 آبان 1358 در تسخیر لانه جاسوسی امریکا تشبیه کرد و یکبار دیگر تابوی امریکا را در منطقه و جهان شکست. تحرکات مردمی ملتهای آزادیخواه و انقلابی افول هژمونی و قدرت امریکا است و گویای اینکه آنها دیگر نمیتوانند به مانند گذشته با ادبیات نظامی و خشن با طرفهای مقابل خود برخورد نماید.
