زمزمه‌ جنگ بی‌تابش کرده بود

به گزارش دفاع پرس، قباد، چون دیگر همسن و سالانش دوران کودکی را در محیط پاک و باطراوت کوهستانی فیروزکوه با آن تابستانهای سرسبز و زمستانهای سختش میگذراند که دیری نپایید با مرگ پدر، با سختیهای یتیمی آشنا شد و مادر با هر دشواری که بود مسئولیت و سرپرستی قباد را بر عهده گرفت.

شرایط زندگی و مشکلات خاص آن زمان، بهانهای نشد تا مادر در تربیت و رشد شکوفایی قباد کوتاهی کند. او چگونه زیستن و چگونه مبارزه کردن را به فرزندش آموخت و در نهایت فرزندی انقلابی، مجاهد و مبارز پرورش داد که عمر خویش را در پاسداری و حراست از انقلاب اسلامی و آرمانهای منادی حق امام خمینی (ره) فدا کرد.

قباد در دوران نوجوانی و جوانی در کنار خانواده و همراه و همدوش مادر مهربانش به کسب و کار پرداخت تا سهمی در تأمین مایحتاج زندگی و کسب رزق حلال داشته باشد. قباد در فصول مختلف با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه، دامداری و کشاورزی میکرد و در ایام سخت و سرد زمستان برای تأمین زندگی، راهی تهران میشد تا در این فصل هم، بیکار نمانده و کمکی برای مادر باشد. او با تلاش و همت خود دستبوس مادری شد که راه درست زندگی کردن و صراط منیر را به او نشان داده بود. قباد میدانست همه مجاهدتهایش شاید هم، نتواند پاسخگوی ذره و جرعهای از زحمات مادرش باشد.

قباد که به سن سربازی رسید به اذن مادر راهی شد، تا دین خود را به کشور ادا نماید. زمزمههای جنگ او را بیتاب کرده بود و در نهایت قباد راهی جبهههای غریب غرب «کردستان» شد.

مدتی بعد قباد مزد مجاهدتها و اخلاص و ایثارش را در مرزهای غربی کشورش گرفت. 12 فروردین 1364 در عباسآباد بانه، به دست ایادی منافق و ضد انقلاب کوردل به درجه رفیع شهادت نائل آمد. شهید قباد خلیلارجمندی با مهربانی، صداقت، عشق و علاقهای که به خانواده داشت و دلسوز دیگران بود، در حالی که تنها 21 سال داشت، در روستای سرآسیاب به خاک سپرده شد، اما یاد و نام و خاطرات نیکی که ازخود برجای گذاشت، او را در اذهان مردم کشورش ماندگار کرد.

منبع:روزنامه جوان