به گزارش دفاع پرس، جنگ خیلی وقت است تمام شده اما شهادت نه. شاید اوضاع سختتر شده باشد ولی همچنان شهادت دل صاف میخواهد. همانطور که آقا گفتند: «آن روزها دروازه شهادت داشتیم ولی حالا معبری تنگ. هنوز هم برای شهید شدن فرصت هست. باید دل را صاف کرد». شهادت تاریخ انقضا ندارد تا هر زمان که آن سو حماقت باشد، جهالت باشد و جمود. تا هر زمان که نسلی از جنس خوارج باشد یا نسلی از جنس معاویه، این سو شیعه علوی است. شیعه علوی هر زمان ممکن است حسینی عمل کند. اینجا تالار شهید آوینی فرهنگسرای بهمن است و یادواره شهدای مدافع حرم. یادواره آنهاست ولی در اصل خودمان را به یادمان میآورد. شیعه بودنمان را.همه چیز دست به دست هم میدهد تا ما سر وقت نرسیم. از آن زمانهاست که هیچ کاری نمیتوانی بکنی جز دعا کردن. بالاخره به میدان بهمن میرسیم. ترافیک تا خیابان فرهنگسرا ادامه دارد. نرسیده به درب فرهنگسرا پیاده میشوم بلکه چند دقیقه زودتر برسم. یک اتوبوس جلوی در پارک کرده و خانمهای چادری در حال پیاده شدنند. داخل محوطه میشوم. نزدیک تالار پوسترهای شهیدان را نصب کردهاند.
دریغ از یک صندلی خالی
نفسزنان خودم را به درب ورودی تالار میرسانم. تعداد زیادی ایستادهاند تا وارد تالار شوند. حدس میزنم باید خیلی شلوغ باشد. حدسم درست است. سالن جای سوزن انداختن نیست. تمام صندلیها پرشده و تعداد زیادی سمت چپ و راست سالن ایستادهاند. جمعیت آنقدر زیاد است که حتی پلهها هم پرشده!
شیعه بودنت را نشان بده
کلیپ در حال پخش است. صحبتهای خانواده شهداست. برای هر جملهاش میشود ساعتها حرف زد و حتی کتاب نوشت. میشود از غیرت شهید قاسمی گفت وقتی به مادرش گفته: «ما اینجا باشیم و در سوریه این اتفاقات بیفتد؟!» میشود از عظمت و بزرگی مادر شهید عزیزی گفت وقتی میگوید: «همه پسرانم فدای حسین». یا مادر شهید اسکندری که معتقد است باید برای شهادت پسرش تبریک گفت نه تسلیت! میشود از بزرگمردی پدر شهید مرادی گفت که به پسرش گفته: «میدونم تو شهید میشی ولی ازت یه خواسته دارم: شیعه بودنت رو به کل دنیا نشون بده». حسین مرادی حتما خیلی حرف گوشکن بوده که آخرین خواسته پدرش را انجام داده. میشود از دل دریایی مادر شهید خلیلی گفت که با داشتن احساسات مادرانه در آخرین دیدارش از خدا یک چیز خواسته: «اگر قسمت پسرم شهادت است قسمتش کن»...
منبع:همشهری پایداری