گروه بینالملل دفاعپرس: رویدادها و تحولات جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که با حمایت دنیای غرب و در راس آن آمریکا در تاریخ ۳۱ شهریورماه سال ۱۳۵۹ آغاز شد از همان ابتدا توسط رسانههای غربی یک طرفه و به نفع صدام پیگیری، اطلاع رسانی و به سراسر دنیا مخابره میشد. در این بین شاهد سانسور بسیار زیاد و گستردهای هم پیرامون موفقیتها و پیروزیهای رزمندگان ایرانی حاضر در جبهههای نبرد برضد صدام جنایتکار بودیم.
البته گاهی در میدان نبرد فضای پیش آمده آنقدر نابرابر و نامتوازن بود که همین رسانههای غربی هم ناچار بودند تا به تجاوز صدام به خاک ایران و این نبرد نابرابر و حمایتهای تسلیحاتی و مادی دنیای غرب و آمریکا از صدام پرداخته و بالاجبار تا آنجایی که برای آنها مقدور بود و امکان داشت به حقیقت ماجرا اعتراف کنند.
نکته دیگر اعتراف رسانههای غربی به اهداف و برنامههای صدام از تجاوز به خاک ایران بود. این رسانهها بعد از گذشت زمان نسبتا اندکی از آغاز جنگ و تجاوز عراق به ایران و با اطلاع رسانیهایی که از سوی ایران خطاب به مجامع بینالمللی ازجمله سازمان ملل صورت گرفت اعتراف کردند که یگانه هدف صدام جنایتکار از حمله به ایران تجزیه ایران و اشغال همیشگی استان نفت خیز خوزستان بوده است.
در واقع میتوان گفت که بر اساس اخبار و گزارشهایی که از سوی همین رسانههای غربی از میدان جنگ عراق و ایران به سراسر جهان مخابره میشد هدف اصلی صدام از این هجوم گسترده به ایران در اختیار گرفتن منابع نفتی ایران و همینطور مسلط شدن بر شط العرب بوده است. البته بازهم بر اساس اعترافات رسانهها صدام در این حمله تجاوزکارانه هدف دیگری، چون دستیابی به آبهای گرم خلیج همبشه فارس را دنبال میکرد.
حال بهتر است تا نگاهی به اخبار و گزارشهای رسانههای غربی پیرامون جنگ تحمیلی عراق علیه ایران داشته باشیم. به عنوان نخستین رسانه به سراغ رادیو آمریکا میرویم که در یکی از گزارشهای خود پیرامون جنگ عراق علیه ایران به نقل از روزنامه واشنگتنپست اعلام کرده بود که «بهانه حمله عراق به ایران این بود که قرارداد الجزایر مبنی بر تعیین خطوط مرزی شط العرب که در زمان رژیم سلطنتی ایران بین دو کشور بسته شده بود به عراق تحمیل شده است و قرارداد باید ملغی شود. هشت سال جنگ به طول انجامید و بالاخره هم جنگ متارکه شد.»
روزنامه «دیاریو ۱۶» چاپ اسپانیا دیگر رسانه غربی بود که در تاریخ ۱۳ مرداد ۱۳۶۹ برابر با ۴ اوت ۱۹۹۰ نوشت: «پس از شروع جنگ با ایران رژیم عراق همیشه جمهوری اسلامی را به عنوان آغازگر جنگ معرفی میکرد و در غرب نیز بر روی این عقیده تبلیغ شد لکن همه دنیا میدانستند که صدام شروعکننده بود». البته گزارش اینروزنامه اسپانیایی در شرایطی منتشر شد و در اختیار مخاطبان قرار گرفت که چند سال از جنگ ایران و عراق گذشته بود و مظلومیت ایران در عرصه جهانی بر همگان اثبات شده بود.
اما نکته جالب در این میان را میتوان در گزارش تلویزیون «سی بی اس» آمریکا پیدا کرد. این شبکه تلویزیونی در مصاحبه با سناتور آمریکایی «سام نان» به این موضوع اشاره کرد که «هرچند ما برای دوست نداشتن ایران دلایل زیادی داشتیم، اما سکوت ما در برابر تجاوز صدام به ایران از جمله اشتباهات دیگر ما محسوب میشود.» بر این اساس میبینیم که امریکایی خودشان هم سکوت در برابر تجاوز صدام به ایران را یکی از خطاها و اشتباهات راهبردی خود ذکر کرده بودند.
در این بین روزنامه «گاردین» که از ابتدای تجاوز صدام به ایران اخبار و گزارشهای فراوانی را در حمایت از عراق تهیه و تولید کرده بود در تکمیل تبلیغات بیاساس و ناجوانمردانه عراق مینویسد: «.. در ایران مذهبیون سعی دارند نقش ارتش و نیروهای مسلح را کم اهمیت جلوه دهند و در عوض بر نقش سپاه پاسداران تاکید نمایند». در حقیقت این رسانهها در بازی کثیف به دنبال ایجاد تفرقه و جدایی بین ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به منطور تضعیف قدرت و توان دفاعی ایران در برابر ماشین جنگی صدام کافر بودند.
موضوع دیگر اعتراف روزنامهنگاران غربی به جنایات شیمیایی علیه ایران است. در سال ۱۹۸۴ میلادی تعدادی از روزنامهنگاران غربی از مناطق جنگی دیدن کردند و به چشم خود شاهد جنایات رژیم صدام بودند. آن گروه در بازگشت به کشورهایشان به صراحت موضوع استفاده عراق از سلاحهای شیمیایی را تایید کردند. این در حالی بود که بر اساس گزارشی که توسط «نیویورک تایمز» تهیه و منتشر شد، دولت آمریکا به دلیل دشمنی که با ایران داشت و با این استدلال که ایران دشمنی خطرناک برای این کشور است سیاست دفاع از عراق را در پیش گرفت و در زمینه جلوگیری از این فاجعه غیرانسانی در حال وقوع هیچ اقدامی نکرد.
در پایان باید گفت واکنش رسانههای خارجی در مقابل برخی پیروزیهای ایران در جنگ تحمیلی نیز در نوع خود بسیار جالب توجه بود. به طور مثال رادیو دولتی «صدای آمریکا» پس از پنج شبانه روز سکوت و خودداری از انعکاس خبر «فتح خرمشهر» توسط نیروهای ایرانی، سرانجام در «گزارش ویژه» ۱۳۶۱/۳/۸ خود میگوید: «به رغم برخی مشکلات، ماشین نظامی ایران به گونهای اعجاب آور عمل کرد.»
روزنامه گاردین چاپ انگلستان نیز درباره فتح خرمشهر نوشت: «سقوط خرمشهر یعنی سقوط آخرین و مهمترین افتخار جنگی عراق که ایرانیها با بازپس گرفتن آن، این برگ برنده را که به وسیله آن عراق میکوشید ایران را به پای میز مذاکره بکشاند، از دست بغداد ربودند.»
رسانه «بی بی سی» هم در گزارش مفصل و کاملی نوشت: «همانطور که بدون شک اطلاع دارید دیروز بندر خرمشهر پس از ۲۰ ماه دوباره به دست نیروهای ایرانی افتاد. بدین ترتیب ایران هم رسما و هم اسما کاملا در جنگ پیروز شده است. سقوط سریع خرمشهر به خصوص باعث سرافکندگی عراق شده است. طبق تخمین ۳۰ یا ۴۰ هزار سرباز از این شهر دفاع میکردند.»
دست آخر هم اینکه «رادیو دولتی» انگلیس پیرامون فتح خرمشهر نوشت: «موفقیت در جنگ عراق امکان پیروزی نهایی ایران را بیش از پیش متحمل ساخته است. پیروزی که در صورت تحقق نگرانی کشورهای خلیج فارس و جهان عرب به طور کلی را بر خواهد انگیخت.»
انتهای پیام/ ۱۳۴