گروه سیاسی دفاع‌پرس - هادی کهندل؛ چهاردهمین انتخابات ریاست‌جمهوری از هر نظر یک رویداد استثنایی بود. به‌دنبال شهادت رئیس‌جمهور، کشور با شوکی سنگین و غیرمنتظره روبه‌رو شد. ایران در شرایطی به استقبال انتخابات رفت که نه مردم و نه گروه‌های سیاسی برای این منظور آمادگی و برنامه‌ریزی قبلی نداشتند.
باید توجه داشت که در کشور ما انتخابات همواره یک سال قبل از موعد برگزاری، کلید می‌خورد. در انتخابات اخیر این زمان به کمتر از دو ماه تقلیل یافت. چالش دیگر انتخابات عبارت بود از عملیات سنگین دشمن برای جلوگیری از برگزاری انتخابات و سپس کاهش مشارکت و بی‌اثر کردن حضور مردم.
به موازات این تلاشِ علنی، دشمن یک جنگ امنیتی خاموش و تمام عیار را از طریق اعزام تیم‌های تروریستی و تلاش بمب‌گذاری در مراکز حساس کلید زد که با مجاهدت سربازان و پاسداران گمنام امام زمان (عج) این توطئه شوم شکست خورد و انتخابات بدون کوچکترین مشکل امنیتی برگزار شد.انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران همواره بازتاب جهانی و اثرات فرامنطقه‌ای دارد و از این نظر قابل مقایسه با انتخابات ریاست جمهوری در آمریکاست. این دو رویداد همواره چشم ناظران جهانی را به خود خیره می‌کند. در چنین شرایطی بسیار مهم بود که برگزاری انتخابات به یک پیروزی برای کشور تبدیل شود. لازمه‌ی پیروزی، مشارکت مردم و تضمین سلامت و امنیت انتخابات بود.
پیروزی جریان اصلاح‌طلب آن هم در شرایطی که دولت توسط جریان سیاسی رقیب اداره می‌شد، سلامت انتخابات را به تصویر کشید. افزایش مشارکت مردم در دوم انتخابات نیز نشان داد که رقابت گرم و نفس‌گیر نامزدها در دور اول تقویت امید و اقبال مردم را به دنبال داشته است.
اکنون ما رئیس‌جمهور منتخبی داریم که دغدغه‌هایش به دغدغه‌های مردم شبیه است. ساده‌زیستی و زندگی بی‌تکلف، ارادت قلب به مبانی مذهبی و موضع‌گیری انقلابی در قبال محور مقاومت ویژگی‌هایی است که امیدواری برای موفقیت آقای مسعود پرشکیان را افزایش می‌دهد. از آن‌جا که آقای مسعود پزشکیان پیش از این در میان توده‌های مردم چهره‌ی شناخته شده‌ای به حساب نمی‌آمد، طبیعی بود که برای پیروزی در انتخابات درهای ستاد انتخاباتی‌اش را به روی چهره‌های شناخته شده باز کند. اما با پیروزی او در انتخابات، معادلات تغییر کرده.
قاعدتا هدف اصلی رئیس‌جمهور منتخب موفقیت در اجرای وعده‌های انتخاباتی است و هیچ چیز نباید این مهم را تحت‌الشعاع قرار بدهد. تقویت بدنه کارشناسی کشور برای اجرای برنامه هفتم توسعه، پرتکرارترین وعده‌ی رئیس‌جمهور منتخب است. طبعا از کسانی که در دهه‌ی گذشته حین انعقاد یک توافق بزرگ مثل برجام، با اشتباهات فاحش و پیش‌پاافتاده خسارت‌های سنگین و غیرقابل جبرانی به نظام و مردم وارد کرده‌اند، نمی‌توان انتظار کار کارشناسی داشت.
همچنین میدان دادن به محکومان امنیتی و سیاست‌زدگانی که برای سرنگونی نظام اسلامی تلاش کرده‌اند، در حکم تضعیف بدنه‌ی کارشناسی در سطوح مختلف است. بر این اساس از رئیس‌جمهور منتخب انتظار می‌رود با مغتنم شمردن فرصت و لحاظ کردن معادلات جدید پس از پیروزی، تمام متغیرها را در جهت تحقق وعده‌هایش بهینه‌سازی کند و دچار تعارف و رودربایستی نشود. دکتر پزشکیان اکنون عالی‌ترین مقام کشور پس از رهبری‌ست و شخصا باید از این جایگاه رفیع حراست کند.
انتهای پیام/ 118
