حجت‌الاسلام روحانی:

خروج تروریست‌ها راه حل بحران سوریه است

رییس جمهور ایران گفت: دولت ایران آمادگی کامل دارد تا با همه کشورهای همسایه، در طیفی از مسایل، از محیط زیست، ایمنی نیروگاه‌های هسته‌ای، پروژه‌های مشترک اقتصادی، توسعه تجارت، احقاق حقوق مردم فلسطین، جلوگیری از فاجعه انسانی در سوریه، امنیت خلیج فارس، و مبارزه با تروریسم و افراطی‌گری، وارد تعامل شده و به قواعد مشترک عملی، و رژیم‌های حقوقی پایدار دست یابد.
کد خبر: ۱۰۰۹۰
تاریخ انتشار: ۰۳ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۳:۴۵ - 23January 2014

خروج تروریست‌ها راه حل بحران سوریه است

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، حسن روحانی رییس جمهوری اسلامی ایران در چهل و چهارمین اجلاس مجمع جهانی اقتصاد در داووس، ضمن تشریح شرایط جدید اقتصادی و سرمایه گذاری در ایران و با بیان اینکه اقتصادِ ایران را امروز نزدیکترین، همگونترین و با ظرفیتترین اقتصاد به اقتصادهای موفقِ نوظهور میبینم و آینده را همراه و در کنار آنها ترسیم میکنم، گفت: ایران بر دینباوری و تمسک به تعامل سازنده، به روابط دوستانه و پایدار با کشورها اندیشیده و در چارچوبِ نظامِ تجاریِ چندجانبه، همواره معتقد به تعاملی برابر و منصفانه، در حوزه اقتصادی خواهد بود.

وی افزود: من از منطقهای از جهان میآیم که با کمال تأسف، در آتش ناامنی و خشونت میسوزد. اگرچه کشور من به لطف انسجام ملّی و مردمسالاری دینی، و علیرغم فشارهای بیرونی، فصلِ جدیدی از امنیت و امید را تجربه میکند؛ ولی ما نمیتوانیم در غم و رنج همنوعانِ خود در منطقه شریک نباشیم. خشونت و تروریسم، آتشی در جامعه انسانی است، که بیتردید زبانههای آن دامن آتشافروزان را نیز خواهد گرفت.

روحانی تصریح کرد: این درست است که افراطیگری و خشونت، از لشکر بیکاران و گرسنگان، سرباز میگیرد؛ اما من بر این باورم که رویکردِ ریشهای در مبارزه با تروریسم، باید از توسعه همه جانبه آغاز شود. زیرا تنها با ارتقاء فرهنگی، و ایجاد فرصتهای شغلی است، که میتوان امید به آینده را جایگزین یأسهای انتحاری کرد، و ایمان به خدا را زمینهساز خدمت به انسانها ـ و نه نابودی آنها ـ ساخت. اِشکال اساسی در حکمرانی حاکمان مستبد، این بوده که بیگانه از مردم، و تنها با اتکاء به بیگانگان، اقتصاد و جامعه را اداره کردهاند؛ و مردم ـ که خود را سهیم در این مدیریت ندیدهاند ـ بر این ستم شوریدهاند؛ و در این میان، سوداگران مرگ، از این خشم و شورش، طعمه برگرفتهاند.

رییس جمهور ایران خاطرنشان کرد: من اعتقاد دارم که امنیتِ جهان به امنیت منطقه خاورمیانه گره خورده است، و امنیتِ این منطقه با غفلت از مردم تأمین نمیشود. لذا برای امنیت جهانی، هم باید سخن مردم منطقه را شنید، و هم برای جامعه جوان این کشورها، شغل و آینده امیدبخش فراهم کرد. من به صراحت اعلام میکنم که راهِ امنیت، از فرهنگ و اخلاق و توسعه میگذرد.

وی تاکید کرد: اما در همین راستا، اگر بخواهیم همگان در ایجادِ امنیت بکوشند، باید احساس امنیت هم بنمایند؛ چرا که احساس عدم امنیت و محرومیت از حقوق، انگیزهای برای شوریدن بر نظام ناعادلانه است. بنابراین در ساماندهیِ جدیدِ جامعه جهانی، باید مطمئن شویم که همه ملتها، احساس فرصتِ برابر، برای توسعه اقتصادی و اجتماعی میکنند، و مسابقه را مسابقه منصفانه شایستگیها میبینند؛ و اگر برخی بازیگران، بیجهت از حضور در رقابت محروم شوند، در نهایت، همگان از استفاده حداکثری از تواناییها محروم ماندهاند. زیرا لازمه جامعه جهانیِ ایمن و توسعهیافته، برخورداری همگان از آزادی اقتصادی، و حقِ تعیین سرنوشت سیاسی است؛ و هرگونه محدودیت و تحریم اقتصادی، به جای آنکه به تفاهم و امنیت مشترک کمک کند، واگراییها را تشدید خواهد کرد.

حجتالاسلام روحانی اظهار کرد: واقعیت این است که در میان کشورهای در حال توسعه، و همچنین در منطقه خاورمیانه، ایران از بالاترین نرخ، در شاخصهایِ توسعه انسانی برخوردار است. ما نهایت کوشش خود را به کار خواهیم گرفت، تا این منبع عظیم ملی خود را، با بهینهسازی در راستای توسعه کشور بهکار گیریم. در این راستا، سیاست خارجی ایران را نیز در مسیرِ بهرهبرداری وسیع از امکانات بینالمللی، برای توسعه اقتصادی ایران فعال خواهیم کرد؛ و دولت من آمادگی کامل دارد تا با همه کشورهای همسایه، در طیفی از مسایل، از محیط زیست، ایمنی نیروگاههای هستهای، پروژههای مشترک اقتصادی، توسعه تجارت، احقاق حقوق مردم فلسطین، جلوگیری از فاجعه انسانی در سوریه، امنیت خلیج فارس، و مبارزه با تروریسم و افراطیگری، وارد تعامل شده و به قواعد مشترک عملی، و رژیمهای حقوقی پایدار دست یابد.

وی در بخش دیگری از صحبتهایش بیان کرد: من معتقدم که صلح و امنیت در خاورمیانه، در گرو گسترش روابط اقتصادی، همکاریهای اجتماعی و فرهنگی، گردشگری، ارج نهادن به بخش خصوصی و همکاری نخبگان در سطح بینالمللی است؛ و بحرانهای آغاز قرن بیست و یکم نشان میدهند که بهرهمندیهای اقتصادی، به تنهایی، برای تأمینِ «زندگی بهتر» برای مردم کافی نیست. مردم، در کنارِ اقتصاد، فرهنگ و معنویت و اخلاق هم میخواهند؛ اقتصاد، بدون مرزهای اخلاقی، به تخریب محیط سالم زیست بشر میانجامد و به جای افزایش رضایتمندی، به مسابقه حرصآلود مصرف و نابودی منابعِ بین نسلی انسانها منجر میشود. اخلاقِ مشترک انسانی، میتواند زمینهسازِ حرکتِ پرشورِ مشترک جوامع بشری شود، بین آنان پیوند دهد، نظم و امنیت و آرامش را ارتقاء بخشد، و زندگی را لذتبخشتر کند.

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار