خبرگزاری دفاع مقدس؛ رضا مهرعطا: زمانی که ارتش رژیم بعث عراق در 31 شهریور 1359 تهاجم سراسری خود را از هوا، دریا و زمین علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد، یکی از اهداف توسعهطلبانهاش تصرف استان نفتخیز خوزستان و جدا کردن آن از خاک ایران بود. این استان از نظر راهبردی ارزشی حیاتی برای ایران داشت و حکومت بعثی میتوانست به این وسیله به اهداف کلان خود یعنی دسترسی به چاههای نفت استان و براندازی نظام نوپای انقلاب اسلامی برسد.
استراتژی رژیم بعث عراق حمله برقآسا، هجوم سراسری و اشغال بود که عمدتاً این استراتژی به منطقه جنوب غرب کشور معطوف شده بود. در این میان یکی از محورهای ورود ارثش بعث به داخل کشور، محور چزابه ـ سوسنگرد ـ اهواز بود و لشگر 9 زرهی ارتش عراق این مأموریت را برعهده داشت تا با تصرف شهرهای بستان، سوسنگرد و حمیدیه به سمت شهر اهواز، مرکز استان خوزستان پیش برود.
شرایط ابتدایی جنگ سبب غافلگیری ارتش تازه متحول شده ایران شد. ارتشی که به دلیل تضعیف آن به سبب وجود عناصر ضدانقلاب و قرار داشتن شخصی چون بنیصدر به عنوان فرمانده کل قوا در رأس، نتوانسته بود به موقع عکسالعمل نشان دهد و بیشتر امیدها به نیروهای مردمی، بسیج و سپاه بود که بتوانند در برابر این هجوم همهجانبه مقاومت نشان دهند.
لشکر 9 زرهی عراق در این محور توانست از چزابه عبور کند و به سمت جاده اصلی بستان ـ سوسنگرد ـ حمیدیه پیش رود، اما محور مقاومت در سوسنگرد شکل گرفت و نیروهای مردمی و سپاهی در محور سوسنگرد ـ حمیدیه با تهاجم غافلگیرانه نیروهای بعثی را مجبور به عقبنشینی کردند. در این میان علاوه بر تدبیر حضرت امام (ره) در صدور فرمان آزادسازی سوسنگرد و حضور به موقع و هوشمندانه رهبر معظم انقلاب حضرت آیتالله خامنهای در جبهه سوسنگرد، نقش فرماندهی مقتدرانه شهید چمران در زمینگیر کردن لشگر زرهی عراق بسیار مؤثر بود. تعدادی زیادی از تانکهای دشمن در حمیدیه به گِل نشستند و تعدادی نیز منهدم شدند و سرانجام این لشکر در حاشیه غربی شهر سوسنگرد در غرب رودخانه کرخه زمینگیر شد.
اگر سوسنگرد سقوط میکرد، اهواز نیز از دست میرفت. البته نباید نقش و حضور لشکر 92 زرهی ارتش در کنار نیروهای نامنظم مردمی، بسیج و سپاه در این مقاومت حماسی را نادیده گرفت، زیرا در صورت اشغال کامل سوسنگرد، دزفول، اندیمشک و شوش نیز سقوط میکردند و کل استان خوزستان و یا حداقل قسمت اعظم آن در دست اشغالگران بعثی میافتاد.
تدبیر حضرت امام (ره)، حضور هوشمندانه آیت الله خامنهای (مدظلهالعالی)، تکیه بر نیروهای مردمی، انگیزه بالا در دفاع همهجانبه، هماهنگی بین ارتش و سپاه و وحدترویه در مقابله با ارتش بعث، را از عوامل وقوع حماسه سوسنگرد باید دانست که موجب شد بعثیهای متجاوز، رویای عبور از کرخه را با خود به گور برند، به طوری که مدتی بعد، از مرزهای جنوب غربی بیرون رفتند و رزمندگان اسلام به سمت تصرف بندر فاو حرکت کردند.
